براساس باوري قديمي عدد سيزده نحس است و براي رفع نحسي آن بايد در روز سيزده فروردين از خانه بيرون رفت و تا پايان اين روز در طبيعت ماند و شادي و خوشحالي كرد.
باور به نحسي عدد سيزده در ايران و در بسياري از نقاط ديگر دنيا وجود دارد و در مواردي داراي جلوه‌هاي مشخص رفتاري و عملي است مانند نوشتن ۱۲+۱به جاي عدد سيزده و همچنين به كار بردن كلمه زياده در هنگام شمارش خرمن به جاي كلمه سيزده كه در آن هم دفع نحسي سيزده و هم افزوني و بركت را با كلمه زياده مي‌طلبيند.
اما در علت نحس دانستن روز سيزده بدر برخي عقيده دارند كه چون در نخستين سال رصد زردتشت روز سيزده فروردين مصادف با روز سيزده ماه قمري شد و ستاره شناسان روز استقبال يعني روزي كه ماه و خورشيد مقابل هم قرار مي گيرند را نحس مي‌دانستند و معتقدبودند كه در روز نحس بايد دست از كار كشيد و از خانه بيرون رفت، لذا روز سيزده بدر در آن سال نحس شمرده شد و به اعتقاد نحس بودن آن روز در سالهاي بعد نيز استمرار يافت.
بنظر مي‌رسد مراسم سيزده بدر نه به خاطر نحسي ، بلكه بازمانده‌اي از جشن تيرگان باشد كه روزگاري در سيزدهم تيرماه در ايران برگزار مي‌شد و دوره‌اي از تاريخ كه آغاز سال با شروع فصل تابستان همراه بود، اين جشن در سيزد- همين روز آغاز سال قرار مي‌گرفته‌است كه با تغيير تقويم مجددا اين روز در سيزدهمين روز آغاز سال يعني در سيزدهم فروردين ماه تداوم يافته است بنابر اين جشن و مراسم روز سيزده بدر، جشن ستايش آب است نه مراسمي براي دفع نحسي آن روز .
سيزده نوروز و به اصطلاح سيزده بدر، آخرين مرحله از مراسم سنتي نوروز در ايران است و برگزاري روز سيزده بدر به لحاظ يك باور قديمي ايرانيان باستان به نحسي عدد سيزده است كه براي دفع آن انجام مي‌شود.
مردم اين روز را باسرور و شادي دستجمعي در ميان سبزه‌زارها مي‌گذرانند ، غذاهاي سبزي دار مي‌خورند، سبزه‌هاي نوروز را به آب روان مي‌سپارند و به كنار رودخانه مي‌روند و هفت دانه سنگ ريز در آب مي‌اندازند و با انداختن هر سنگ آرزويي براي سال جديد مي‌كنند.
دختران گيلاني نيز، با شوخي و مزاح ، سبزه‌هاي دشت و دمن را گره مي‌زنند تا برايشان پيوند زندگي در پي داشته باشد و به خانه بخت بروند.
در روز سيزده بدر بازار بازيهاي سنتي و محلي مانند تاب بازي، اسب دواني ، بندبازي ، كشتي گيله مردي و ديگر بازيها و نمايشها نيز در گيلان گرم است بازارهاي محلي نيز در روز سيزده بدر در اكثر مناطق استان گيلان برپا است دستفروشان با طبخ كباب ، فروختن چاي ، كاهو، تنقلات ، تخمه، توپ بازي، بادكنك و بادباك و ساير مايحتاج مردم در اين روز كاسبي مي‌كنند.
